“De geest die streeft naar eenwording kan niet tevreden zijn met het feit dat er twee velden bestaan die van nature volledig onafhankelijk van elkaar zijn” Einstein in zijn Nobellezing.
De laatste maanden valt het mij op, dat “Inclusie” veel meer wordt genoemd als het gaat om Diversiteit. Ik vind dat bemoedigend, omdat de discussie altijd vanuit het perspectief van vrouwen en bi-cultureel talent is gevoerd. De veronderstelling, dat als we meer vrouwelijke rolmodellen in de top hebben, de doorstroming van vrouwen veel makkelijker zijn, is m.i. onjuist. In de Verenigde Staten is het percentage vrouwen in een CEO of Raad van Bestuur functie veel hoger. Desondanks, zien we daar ook issues op het vlak van retentie en doorstroming.
Wellicht is een andere meer diepere benadering noodzakelijk; een discussie vanuit het perspectief van Inclusie, vanuit wat ons bindt en niet vanuit onderscheid. We hebben al die jaren die lastige discussie ontlopen door te pleiten voor meer oppervlakkige oplossingen, zoals quota, biastrainingen en meer rolmodellen. Het is tijd om de ‘missing link’ in de Diversiteitsdiscussie bloot te leggen. En die missing link is Inclusie.
“Relationship is the mirror in which we see ourselves as we are” J. Krishnamurti
Wat mij betreft is de kern van Inclusie, het ontstijgen van dualiteit. Dualiteit wordt ons aangeleerd, het is een conditionering die ons van kinds af aan met de paplepel wordt ingegoten. Het gevolg hiervan is conflict, in onszelf en dus in de samenleving. De mate van cohesie in een samenleving hangt af van de kracht van onze wederzijdse relaties. Hoe groter de verbinding met jezelf des te sterker de verbinding met anderen en dus meer sociale cohesie. Wil je verbinden dan zal je de dualiteit in jezelf moeten ontstijgen. Wat mij betreft is dit de kern van Inclusie.
Maar hoe ontstijg je dualiteit? Hoe zorg je ervoor dat je niet meer oordeelt op basis van geslacht, afkomst, geloof en sociale klasse? We hebben geleerd om naar buiten kijken, vaak vanuit één perspectief, maar wat we juist moeten doen is naar binnen leren kijken. Het vermogen om te zelf-reflecteren en in het moment ook je eigen gedachten en oordeel te monitoren is van doorslaggevend belang. Dit proces van de-conditionering, is een pijnlijk en zwaar proces. Het raakt je besef van zekerheid (veiligheid, carrière en financieel) maar zal je gevoel van zingeving enorm verrijken. Sterker nog, je vermogen om complementair te denken zal groeien en je zult problemen veel meer vanuit diverse perspectieven kunnen gaan oplossen.
Het realiseren van een inclusieve cultuur in het bedrijfsleven, zal gepaard moeten gaan met het bovenstaande. Een cultuur kan niet alleen een vaststaand set van normen en waarden zijn. Een inclusieve cultuur is een ecosysteem. Het heeft het vermogen zich aan te passen aan veranderingen en heeft het vermogen een natuurlijk balans te vinden. De afstemming van de culturele DNA (normen, waarden, overtuigingen en gedrag) van een organisatie met het werknemersbestand is van doorslaggevend belang om een inclusieve cultuur te realiseren. In zo’n cultuur, maakt geslacht en afkomst niet meer uit maar zal de nadruk liggen hoe we als één geheel in vertrouwen en transparantie de gestelde doelen gaan behalen. Inclusie is een verrijking voor Diversiteit.
Nederland is een prachtig land met kansen voor iedereen. En ja, het voelt als migrant dat je een 3-0 achterstand hebt, maar in werkelijkheid is wat je te bieden hebt met je culturele achtergrond, je vermogen met tegenslag om te gaan en je drive vele malen sterker. Wij zullen in Nederland iedereen nodig hebben en maximaal het talent moeten benutten, om te kunnen overleven en groeien in een sterk veranderende wereld. Sta in je kracht, spreek je uit, laat je zien en door niemand tegenhouden.
Leer naar binnenkijken, des te betekenisvoller zal je vergezicht zijn.
Meer informatie, neem contact met The Inclusion Partners op.
Adnan Basaran
The Inclusion Partners